Supermarkten blijven stunten

Uitgerekend op de dag dat zowel mijn vriendin als mijn zoon jarig waren en ik graag een keer op tijd binnen wilde zijn, was er hier een grote stroomstoring in de buurt. Overmacht, je ben machteloos als er geen stroom is. Na anderhalf uur kon ik eindelijk melken en was ik hartstikke laat binnen. Een paar weken geleden zijn we hier in de regio ook al getroffen door extreem veel wateroverlast. De hele polder stond blank. Iedereen die een trekker met pomp had, werd ingeschakeld om het overtollige water weg te pompen. Ook dat is overmacht, de natuur is niet te voorspellen.

Het gevoel van machteloosheid bekroop me afgelopen week ook toen ik hier in een net verbouwde supermarkt even boodschappen ging doen. De supermarkten blijven maar stunten met voedsel, vooral zuivel en vlees zijn mooie artikelen om mee te stunten. Van ons als producent wordt heel veel verwacht, maar wat doet het toch zeer als je de eerlijke, duurzame, lekkere en vooral voedselveilige producten voor een schijntje ziet liggen in die ultramoderne supermarkten. Wat mij betreft komt daar ook een wetswijziging in, zodat er net als bij het goedkoop bier een halt wordt toegeroepen om te stunten met ons voedsel.

Deze maand hoort mijn zoon of hij afgestudeerd is. Hij heeft al een baan gevonden die helemaal niets met de agrarische sector te maken heeft. Op zich best jammer, ik had hem graag veel kennis willen overbrengen. Ik realiseer me dat ik nu echt de allerlaatste in onze hele familie ben die twee keer per dag melkt. Mijn familie van mijn moeders kant waren tuinders en menig keer heb ik gehoord dat mijn opa (die ik nooit heb gekend) chagrijnig thuiskwam als hij zijn eigen geplukte bonen voor een hoge prijs in de winkel zag liggen. We zijn inmiddels 50 jaar verder en er is nog weinig veranderd.

Namens de Bond van Boerderijzuivelbereiders,
Theo Dekker (voorzitter)