Paradekaasje – Trots op Oudwijker

Acht jaar geleden besloten Marieke en Rutger Pekelharing alles anders te gaan doen. Allebei werkten ze bij grote bedrijven en hadden tussendoor een eigen zaak. Altijd in de zakelijke dienstverlening. “Maar wat is dat nou precies”, zegt Marieke. “Je kan het niet vastpakken. We wilden heel graag een tastbaar product maken, iets in de lijn van onze interesses. Tegelijkertijd kwam een vriend van ons terug uit Italië. Ook hij wilde iets anders: Italiaanse kaas maken in Nederland! Haro heeft een blauwe maandag bij een kaasmaker in Italië rondgelopen en dacht ‘nou, dat kan ik wel’. Terug in Nederland sloeg hij het telefoonboek open en belde met De Brienenshof in Cothen. Daar mocht hij zijn Italiaanse kaas gaan maken. Maar hij vond het vreselijk en vroeg of Rutger voor de gezelligheid een keer meewilde. Rutger kwam stralend terug en zei ‘Marieke, dit is zo leuk!’ We zijn ’s avonds samen naar Cothen gereden om de kaas in de pekel te doen. We keken elkaar aan over de pekelbak en wisten het meteen: wij gaan het stokje overnemen van Haro!” “Toen wij op de Brienenshof onze eigen kazen gingen maken, heb ik contact gezocht met een Italiaanse kaasmaker in Lombardije, Cesare Ribolzi”, vertelt Rutger. “Een jaar lang ben ik elke maand daarnaartoe gereden om in zijn kaasmakerij te helpen en het vak te leren. Die natuurkorstkazen hebben een hele andere behandeling nodig dan een Nederlandse boerenkaas.” Marieke vertelt dat ze nu zachte tot halfzachte kazen met natuurkorst maken, in zes verschillende soorten. “We maken er twee van koemelk met een natuurkorst van wildgroeischimmels, die zijn net iets steviger. Daarnaast twee blauwaderkazen, eentje van buffelmelk en één van koemelk. Hetzelfde doen we met twee roodflorakazen. Uiteindelijk verschillen smaak en textuur van de kaasjes allemaal van elkaar. Overigens zijn we allang niet meer met z’n tweeën. Oudwijker, zo heet ons bedrijf, is een fijne, goed geoliede club met mensen die hard werken en trots zijn op ons product. Dat is erg leuk om te zien!”