De BBZ groeit!

De BBZ krijgt regelmatig aanmeldingen van nieuwe leden. Uiteraard zegt er ook wel eens een lid op, maar duidelijk is dat we langzaam maar zeker groeien. Dit keer vertellen drie nieuwe leden waarom ze lid van de BBZ zijn geworden. Lees hier hun verhalen en zegt het voort: dan blijven we groeien voor jouw belang!

In de toekomst een melktap

Attsje de Vries runt samen met haar team zorgboerderij Moai Seldum in het Friese dorpje Oentsjerk waar zo’n vijftig mensen met een verstandelijke beperking of psychische hulpvraag wonen of dagbesteding volgen. Tegelijkertijd worden er 45 koeien gemolken op 50 hectare land. “Tijdens een zuivelcursus ontdekte ik dat onze melk prachtige waardes heeft”, vertelt Attsje. “Dat was het startpunt om onze eigen zuivel te gaan maken, én een logisch moment om lid te worden van de BBZ.”

Er wordt inmiddels kefir en yoghurt gemaakt. “Er komt bij ons een kaasmaakster op het erf om van 600 liter melk kaas te maken en elders maakt iemand ijs van onze melk. Het ijs verkopen we in onze winkel. We verkopen nog geen melk, maar in de toekomst zou ik graag een melktap willen zodat bezoekers melk kunnen meenemen. Stap voor stap breiden we uit. Dat is nog wel spannend, want als het echt goed gaat lopen, heb ik hier weinig ruimte op het stroomnet. Maar ook daar zal vast een oplossing voor zijn.” Wat bijzonder is: de zuivelverwerking is verweven met de zorg. “Medewerkers combineren taken: zorg, winkel, zuivel en zelfs kantoorwerk. Zo houden we het werk afwisselend én aantrekkelijk. Als er onverhoopt iets overblijft, kunnen producten naar de woongroepen. Zo is er geen verspilling.”

Zelf ijs maken

Anja runt samen met haar man en zoon melkveebedrijf Ribbert in het Twentse Tilligte. Toen haar man enkele jaren geleden ziek werd, is Anja zelf begonnen met zuivelen onder de naam Kotmans Zuivelhuuske. Zij verkoopt haar producten in een klein winkeltje aan huis. “De eerste dag was meteen een succes: wat we dachten in een week te verkopen, was in één dag al verkocht.”

Sindsdien is de winkel van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat geopend, met zelfbediening. Anja biedt een breed assortiment waaronder diverse soorten yoghurt, kefir, vla, kwark en hangop. “Mensen waarderen onze producten. Sommige klanten komen zelfs helemaal uit Enschede, dat is dertig kilometer verderop!” Van april tot oktober maakt Anja ook verschillende smaken ijs. Ondanks dat ze geen ijssalon is, komen mensen speciaal voor haar ijs. “IJs maken is bewerkelijk en brengt veel extra werk met zich mee. Maar de mensen zijn zo enthousiast over het ijs, dat ik het nog maar even blijf doen.”

De producten van Kotmans Zuivelhuuske vallen op door hun volle smaak en versheid. “Elke ochtend haal ik melk uit de tank en ga ik aan de slag. ’s Avonds liggen de producten al in de winkel. Die korte lijn maakt het werk zo mooi. Je proeft het.” Sinds kort is Anja lid van de BBZ. “Als je veel alleen werkt, is dit een leuke manier om collega’s te ontmoeten, op de hoogte te blijven en nieuwe kennis op te doen.”

Geitenmelk reageert op seizoen

Bij het biodynamische bedrijf ‘De Vrolijke Noot’ in het Drentse Wapserveen runt Esther Betjes met veel toewijding een kleinschalige geitenhouderij als onderdeel van hun vruchtboomkwekerij. Zij werkt aan een gesloten kringloop: zo gaat de geitenmest naar de fruitbomen die zij kweken. “We hebben tien geitjes. Ze kwamen zeven jaar geleden bij ons nadat ik stage had gelopen bij een geitenboer die met pensioen ging”, vertelt ze. Van hem hebben ze het bedrijf overgenomen. Esther begon met emmers geitenmelk in haar eigen keuken te experimenteren en maakte zich het ambacht eigen. “Ik ben ook een cursus kaasmaken gaan doen én mensen gaan opzoeken die zachte kazen maken, dat zijn er nog niet zo veel.” Inmiddels verkoopt ze haar verse, rauwmelkse zachte kaas op de markt in Groningen. “Ik melk zelf. De consistentie van de melk varieert naar gelang het seizoen en jaargetijde. Koude dagen vertragen het stremmen, terwijl dat op warme dagen binnen een dag al is gebeurd. De eerste kaas, als de geiten net zijn afgelammerd, is het lekkerst.”

Volgens Esther mogen zachte kazen meer aandacht krijgen in Nederland. “Er zijn veel grote kaasmakers die het heel goed kunnen, maar ook kleinschalige makers hebben iets moois te bieden als het op zachte kazen aankomt. Daar kunnen we vast meer in onderzoeken en delen.”