Daan Treur: “Kaas is wel mijn leven”

We zitten aan tafel met Daan Treur die, samen met broer René en oudste zoon Eduard, eigenaar van Treur Kaas in Woerden is. Het bedrijf bestaat sinds 1955 en is opgericht door de vader van beide broers. De beste man, 94 jaar oud, leeft nog altijd en komt uit een boerenfamilie in Wilnis.

“M’n vader had helemaal geen zin om zeven dagen per week op de boerderij te werken”, zegt Daan. “Toen hij 25 was kreeg hij eindelijk toestemming van z’n vader om wat anders te gaan doen. Leen Doornebal, destijds een naam in de kaashandel, hielp hem aan een stage bij ‘de kleinste, armste en eerlijkste kaashandelaar’ van Woerden. Die man deed in kaas en margarine, leverde aan melkboertjes in de omgeving en had een wijkje in de buurt van Culemborg. Van hem heeft mijn vader het vak geleerd. Na enige tijd mocht hij ook een stelling gebruiken waar hij zelf kaas oplegde. Zo is hij voorzichtig begonnen. Met z’n motor bracht hij kaas rond in Amsterdam, Utrecht en Den Haag. Die man heeft knetterhard gewerkt, hij heeft in het begin echt wel zwarte sneeuw gezien. Maar hij wilde niet opgeven, anders moest hij het land weer in. Uiteindelijk kocht hij een stuk grond in het centrum van Woerden. Daar bouwde hij zijn eerste, eigen pakhuisje, waar hij tot 1970 heeft gezeten.”

De stad uit

“Maar het werd drukker, vrachtwagens werden groter, je kon amper bij het pand komen… hij wilde de stad uit. Aan de rand van Woerden kocht hij een oude veevoederfabriek die hij ombouwde tot kaaspakhuis, met een uiteindelijke opslagcapaciteit van 300 ton. Dat was nog wel een ‘natuurpakhuis’. ’s Nachts moest hij regelmatig z’n bed uit om de ramen dicht te doen als het regende. Het kwam wel voor dat in één nacht het hele pakhuis blauw zag. Dan kon je álles weer gaan poetsen, dat was allemaal handwerk in die tijd.”

Onder de grond

“Mijn vader heeft in 1979 de grond hier aan het Rietveld gekocht en drie hallen gebouwd, met daarnaast een woonhuis voor het gezin. In 1981 ben ik hier aan de slag gegaan en tien jaar later kwam broer René erbij. In de loop van de tijd hebben we verschillende keren bijgebouwd. En tóch kregen we weer te maken met een tekort aan ruimte. We hebben toen bedacht om het rijpingsgedeelte onder de grond te bouwen. Het grote voordeel is dat daar een standaardtemperatuur van ongeveer twaalf graden heerst. Zo hoef je in de winter niet te verwarmen en in de zomer niet te koelen. Dat scheelt een hoop energie!”

Waar hou je je als directeur het meest mee bezig?

“Voor een deel met de inkoop, samen met Eduard. Het gaat dan niet alleen over de wekelijkse bestellingen, we kijken ook naar wat we over een jaar nodig hebben. Daar betrekken we ook onze ‘supply chain planner’ bij. Iedere vier weken zijn we aan het rekenen hoe de handel zich ontwikkelt. We denken na over de samenstelling van het assortiment, over nieuwe smaakjes bijvoorbeeld. Daar krijg ik energie van!”

Waar haal je de kaas vandaan?

“We zijn partner van Cono Kaasmakers als het gaat om Hollandse fabriekskaas. Die krijgen we in allerlei varianten ‘jong’ binnen, waaronder ook een receptuur die specifiek voor ons gemaakt is. Die hebben we samen met Cono ontwikkeld en proberen we zoveel mogelijk in ons eigen pakhuis te rijpen. Niet omdat een ander het niet goed doet, maar in de afgelopen jaren hebben we wel een expertise opgebouwd over het rijpen van kaas. Bovendien weten we wat onze klanten prettig vinden. Deze kaas gaat onder ons huismerk Weydeland de deur uit. Als je het over boerenkaas hebt, hebben we een lijn met ambachtelijke kruidenkaas, die we samen met De Producent in Gouda bedacht hebben. Het reclamebureau kwam met de naam Villanella, wat boerendochter betekent. We hebben nu onder andere een Villa Verde met groene pesto, een Villa Rosso met rode pesto, en zo kan ik nog wel even doorgaan. We hebben zo’n dertig verschillende smaken!”

Op de website van Treur Kaas staan dertien kaasmakende boeren. Maken zij kaas voor jullie?

“Dat zijn leden van De Producent waar wij direct contact mee hebben. Zo is de ene boer goed in het maken van dertigkilo-kazen. Een andere maakt een hele fijne zestigkilo. En de volgende een goede boerenkruidenkaas. We selecteren op hun specialiteit. Dat doet me trouwens aan een aardig verhaal denken. Een jaar of tien geleden was er in Italië een aardbeving in het gebied waar parmezaanse kaas gemaakt werd, op de Povlakte, in de buurt van Bologna. Er was een hoop schade, voorraden die niet meer klopten… de prijs schoot omhoog. Ik vroeg me toen af of we die kaas niet gewoon zelf konden maken. Misschien zelfs wel goedkoper en lekkerder. Ik heb toen met De Producent aan tafel gezeten, samen met een zuiveltechnoloog. We hebben een proefcharge gemaakt en zijn gaan kijken hoe de kaas zich tijdens de rijping zou ontwikkelen. Toen de kaas een maand of vier oud was, kwamen we elke vier weken bij elkaar om de ontwikkeling te beoordelen. Maar na een aantal maanden vonden we het geen succes en zij we ermee gestopt. Het restje van de proef, iets van acht kilokaasjes, verkochten we – met het verhaal erbij – aan een marktkoopman. Een week later belde hij op en vertelde dat z’n klanten ervoor terugkomen. Of ik méér kon leveren. Dat hebben we gedaan met de afspraak dat hij ze gegarandeerd zou afnemen. Tot op de dag van vandaag is het een heel leuk artikel. We verkopen het in twee leeftijden: een jong belegen en een pittig belegen.”

Je bent al jarenlang sponsor van de BBZ en Cum Laude. Wat is jouw drijfveer?

“Dit soort evenementen hebben sponsors nodig om in de benen te blijven. Het is vaak een ontmoetingsplek, je spreekt heel veel mensen. We zijn weliswaar allemaal conculega’s, maar we hebben ook een gezamenlijk belang dat er een mooie sector overblijft, waar je nog jarenlang mee door kan.”

Begin dit jaar ben je gekroond tot Hollandse kaaskoning. Waarom, denk je?

“Dan kijk ik ook even naar m’n voorgangers. We hebben gemeen dat we allemaal al wat langer in de kaas zitten. Zo loop ik al vanaf m’n 17e mee. Dat geldt voor meerdere van mijn voorgangers. Ik denk dat we allemaal bovengemiddeld geïnteresseerd zijn in kaas en alles wat daarmee te maken heeft. We doen mee aan allerlei activiteiten in het Woerdense. In het Kaaspakhuis, waar toeristen op afkomen, ligt ook een aantal van onze kazen te rijpen. We doen mee aan een Graskaasdag, aan de Historische kaasmarkt… dat geeft een stuk beleving. Daar doe ik graag aan mee, het is immers ons bestaansrecht. Het is in ons belang dat Woerden bekend is en blijft. Persoonlijk zie ik het als een blijk van waardering. Kaas is wel mijn leven. Ik was een jaar of drie toen ik met mijn vader al mee op pad ging. Ik was nog niet eens zindelijk en kreeg van mijn moeder een luier mee. Als kinderen speelden we altijd in het pakhuis… één groot feest!”

Levert zo’n uitverkiezing in de praktijk ook nog iets op?

“We gebruiken het promotioneel. Een deel van onze handel gaat naar het buitenland, naar Europa en daarbuiten. Het is leuk als je dit soort dingen kan laten zien. Er wordt daar meer waarde aan gehecht dan hier in Nederland. Voor de Woerdense koeienmarkt worden we gevraagd een standje te bemannen. Dat is leuk, want we leveren onze kaas aan een paar winkels in Woerden. Als mensen het lekker vinden, weten ze meteen waar ze het kunnen kopen. Ze hebben me ook gevraagd of ik tijdens de nieuwjaarsreceptie op het stadhuis kaas wil laten proeven. Ook dat is goed voor de PR.”

Heb je zelf nog iets toe te voegen, iets wat je kwijt wil?

“Op onze gevel staat ‘Ieder z’n kracht’. Dat is onze payoff en die wil ik wel benadrukken. Ik kan het niet alleen. We hebben een mooi team. Met mensen die soms al meer dan 30 jaar bij ons werken. Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten. We proberen ze allemaal liefde voor het vak bij te brengen. Als we een nieuw kaasje hebben, zetten we een bord met blokjes neer, met de vraag wat ze ervan vinden. Zo blijven mensen betrokken.”

Duurzame pannenkoekenmix

“Sinds eind vorig jaar zijn we van het gas af. Er liggen nu 600 zonnepanelen op ons dak, die in een groot deel van onze energiebehoefte voorzien. Met ons huismerk, Weydeland Kaas, hebben we een duurzame actie op touw gezet. Bij de molen in Woerden, een windmaalbedrijf, hebben we 14.000 zakjes met pannenkoekenmix laten draaien. Bij aankoop van een Weydeland kaas kreeg je een zakje cadeau. Het is een megasucces geworden. Zo organiseren we door het jaar heen allerlei activiteiten voor onze merken.”